สำหรับเราแล้วการมาทำงาน เอกสารและข้อมูลคงไม่ใช่เรื่องที่ถนัดนัก ยิ่งในอาทิตย์นี้แทบจะหาข้อมูลทั้งวัน ยิ่งปวดหัว โดยเฉพาะข้อมูลที่เป็นภาษาอังกฤษ ถึงมันจะลำบากแต่เราก็ผ่านมาได้ เราโชคดีที่มีเพื่อนขยันหาข้อมูล ทำให้สบายขึ้น แต่เราเองก็พยายามอ่านข้อมูลที่เพื่อนหามาเสมอ เราพบว่าแม้เรื่องที่เราไม่ถนัด ไม่ชอบ แต่ถ้าเราพยายามเราเองก็สามารถที่จะผ่านมันไปได้
แต่อุปสรรคของเราไม่จบแค่งานเอกสาร ยังมาพบกับสิ่งที่น่าสยดสยองยิ่งกว่า แม้ว่าจะเตรียมใจมาแล้วตั้งแต่เลือกโปรเจ็คนี้ คือเรื่องเกี่ยวกับถังหมัก และขี้หมู การที่เรามาทำงานต่อจากพวกพี่ๆ บางทีหลายๆคนคงคิดว่ามันจะง่ายกว่าการเริ่มทำเองใหม่ทั้งหมดเลย แต่ในความจริงแล้วมันไม่เป็นอย่างนั้นพวกเราต้องทำการตรวจถังหมัก และขี้หมูที่เคยมีอยู่แล้ว เราจำเป็นต้องล้างถังหมักเดิมเพื่อนำไปเริ่มหมักใหม่เพื่อไม่ให้เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากร ถังหมักนั้นกลับขึ้นราอย่างน่ากลัว ทั้งยังส่งกลิ่นอย่างรุนแรง ส่วนขี้หมูที่เป็นที่สิงสถิตของเหล่าจุลินทรีย์ที่เราต้องการกลับมีหนอนขึ้นเต็มไปหมด เราเองเกิดอาการท้อแท้อยากเริ่มทำถังหมักใหม่เลย แต่การทำอย่างนั้นเป็นการขัดกับแนวคิดที่เราจะทำไบโอแก๊สขึ้นเพื่อทดแทนทรัพยากรธรรมชาติ เราจึงต้องจำใจทำ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทำไปเรื่อยๆ ทำให้เราเริ่มรู้สึกชิน กลายเป็นว่ารู้สึกธรรมดา อีกทั้งเพราะทำงานกับเป็นกลุ่ม จึงสนุกกับการทำงานมากขึ้น แม้เราจะพบปัญหาอยู่มาก ยิ่งทำให้เราพบว่าการแก้ปัญหาบางทีคนๆเดียวอาจแก้ไม่ตก แต่การที่เราได้พูดคุย ปรึกษาและรับฟังผู้อื่น ทำให้ปัญหานั้นแก้ไขได้ไม่ยากเย็นอย่างที่คิด ดังนั้นการรับฟังผู้อื่นจึงสำคัญอย่างยิ่ง เป็นการเปิดโลกความคิดของเรา
แม้ว่างานของเราจะไม่เสร็จตามเป้าหมายในสัปดาห์นี้ แต่เรากลับไม่รู้สึกผิดหวังหรือกังวลใดๆ อาจเป็นเพราะเราคาดเดาไว้แล้วว่าคงไม่เสร็จ บางทีการตั้งเป้าหมายเอาไว้ เราเองจำเป็นต้องเผื่อใจเอาไว้ด้วย แต่เราเองก็ทำเต็มที่แล้ว จึงไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นพวกถ่วงความเจริญเท่าไหร่
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น